graniczyć — ndk VIb, graniczyćczę, graniczyćczysz, graniczyćicz, graniczyćył 1. «przylegać do czegoś terytorialnie, mieć wspólną granicę» Polska graniczy od południa z Czechami i Słowacją. Ogród graniczył z podwórzem. Pole graniczyło z lasem i rzeką.… … Słownik języka polskiego
graniczyć — Coś graniczy z cudem «o czymś nieprawdopodobnym, prawie niemożliwym, co zdarza się bardzo rzadko»: Przedostanie się z jednego końca miasta na drugi, w godzinach szczytu, graniczy z cudem. GłW 11/03/1999 … Słownik frazeologiczny
miedza — Graniczyć, sąsiadować, mieszkać o miedzę (z kimś) «mieszkać w przyległym domu, gospodarstwie, w sąsiedniej wsi itp.»: Do opuszczonych przez rdzennych Mazurów gospodarstw, leśniczówek, rybakówek stopniowo, ale już systematycznie wprowadzali się… … Słownik frazeologiczny
cud — 1. pot. Cuda niewidy, wianki «o czymś (rzekomo) niezwykłym, rzadko spotykanym; także: o czymś niezrozumiałym, dziwacznym»: (...) zostaje zatrzymany przez patrol MO, oskarżony o cuda niewidy, usunięty z partii (...). P. Kuncewicz, Agonia. 2. pot.… … Słownik frazeologiczny
dotykać — ndk I, dotykaćam, dotykaćasz, dotykaćają, dotykaćaj, dotykaćał, dotykaćany 1. forma ndk czas. dotknąć (p.) 2. «sięgać aż do czegoś, stykać się, graniczyć z czymś» Ulica dotyka parku … Słownik języka polskiego
graniczenie — n I rzecz. od graniczyć … Słownik języka polskiego
miedza — ż II, DCMs. miedzadzy; lm D. miedz «wąski pas nie zoranej ziemi między uprawnymi polami, rozgraniczający te pola; granica» Iść miedzą. ◊ Graniczyć, sąsiadować itp. o miedzę «mieszkać w przyległym domu, gospodarstwie, w sąsiedniej wsi itp.» przen … Słownik języka polskiego
przylegać — ndk I, przylegaćga, przylegaćają, przylegaćał 1. «być ściśle dopasowanym do czegoś, dotykać bezpośrednio; opinać ściśle, przywierać do czegoś» Deski podłogi ściśle przylegają do siebie. Włosy (gładko) przylegały do głowy. Koszula przylegała mu do … Słownik języka polskiego
przytykać — ndk I, przytykaćam, przytykaćasz, przytykaćają, przytykaćaj, przytykaćał, przytykaćany 1. forma ndk czas. przytknąć (p.) 2. «stykać się, graniczyć z czymś; przylegać do czegoś» Jego ogród przytyka do naszego … Słownik języka polskiego
sąsiadować — ndk IV, sąsiadowaćduję, sąsiadowaćdujesz, sąsiadowaćduj, sąsiadowaćował 1. «być czyimś sąsiadem; mieszkać w pobliżu kogoś; rzadziej: zajmować miejsce przy kimś, siedzieć obok kogoś» Sąsiadować z kimś przez ścianę. Sąsiadować z kimś przy stole. 2 … Słownik języka polskiego
